Choroba Buergera

Do podstawowych przyczyn choroby zalicza się palenie papierosów oraz czynniki dziedziczne. Choroba dotyczy głównie mężczyzn w wieku 20-40 lat. Ponad 90% zanotowanych przypadków dotyczyła mężczyzn palących lub przebywających w środowisku palących. Odnotowano ją również u osób żujących tytoń. Zmiany patologiczne towarzyszące chorobie objawiają się poprzez odcinkowe nieropne zapalenie obejmujące całą szerokość ściany tętnicy lub żyły z zakrzepicą. Obraz histologiczny może się różnić zależnie od ostrego, podostrego lub przewlekłego okresu choroby. Chory powinien bezwzględnie zerwać z nałogiem palenia papierosów, chronić przed urazami stopy. Powinien chronić się przed zakażeniami i nie dopuszczać do reakcji naczyniospastycznych wywołanych zimnem lub lekami. Musi pamiętać, aby nie narażać się na urazy chemiczne. Chory powinien unikać środowiska, w którym inne osoby palą papierosy, wskazane jest aby używał ochraniających wkładek na okolicę pięty oraz butów z piankowatej gumy.
Powikłaniem choroby są owrzodzenia, zgorzel, czasem konieczna jest amputacja, rzadko następuje zajęcie tętnic mózgowych, wieńcowych, nerkowych lub krezkowych.
Następstwem tych patologicznych zmian jest podobnie jak w przypadku stopy cukrzycowej groźne niedotlenienie tkanek. Komplikacje zaczynają się od problemów z unerwieniem i krążeniem krwi w kończynie. Najmniejsze skaleczenie może doprowadzić do powstania nie gojącej się rany a w ostateczności do amputacji kończyny.
Leczymy poprzez inkubację larw w martwej tkance stopy w celu jej oczyszczenia z martwicy oraz wysięków. Dodatkowo stawiamy pijawki (hirudo medicinalis) w okolicy rany w celu poprawienia drożności żył i tętnic oraz ukrwienia zainfekowanej części ciała.

Liczba larw potrzebna do zabiegu to 15-25 szt. na 1 cm kwadratowy rany.
Dodatkowo 1-8 zabiegów z użyciem 2-8 pijawek w zależności od wielkości rany.

Leczenie jest bardzo trudne i wymaga indywidualnego podejścia do każdej rany.