Owrzodzenia podudzi

Ustalenie przyczyny powstania owrzodzenia nie jest proste. Najczęściej owrzodzenia podudzi są następstwem przewlekłej niewydolności żylnej, czyli zaburzeń krążenia polegających na uszkodzeniu zastawek żylnych, która utrudnia przepływ krwi z kończyn dolnych do serca.
Zaawansowana niewydolność układu żylnego kończyn dolnych prowadzi do powikłań zwanych owrzodzeniami podudzi. Pomimo że wyglądają jak rana, absolutnie nie są chorobą dermatologiczną i leczenie miejscowe za pomocą maści i kremów nie daje żadnego rezultatu. Jeśli posiadamy w okolicy kostki ranę, która nie goi się w ciągu co najmniej dwóch tygodni, powinniśmy się zaniepokoić. Zwłaszcza, gdy pojawią się dodatkowo objawy w postaci obrzęku, wysięku czy bólu. Im wcześniej zostanie wdrożone leczenie, tym większa szansa na szybsze wygojenie. Mimo że większość wrzodów zniknie przy dobrej opiece pielęgniarskiej, spora ich część zagoi się po roku, a nawet później. Im starszy i większy wrzód, tym trudniej go wyeliminować. Owrzodzenia podudzi w swej pełnej postaci jest zazwyczaj poprzedzone zastojem w krążeniu żylnym z początkowym obrzękiem, a później ścieńczeniem skóry w okolicy żylaków. Skóra w tym miejscu jest ciemniejsza, cienka i sucha. Łatwo ulega urazom, które bardzo trudno i długo się goją. Charakterystyczna ciemna barwa zmienionej troficznie skóry ma bezpośredni związek z odkładaniem się barwinka krwi w skórze i tkance podskórnej. Owrzodzenia wykazują różne cechy morfologiczne, które zależą najczęściej od głębokości i szybkości szerzenia się zmian. Jeśli owrzodzenie utrzymuje się dostatecznie długo, może dojść do przerostu tkanki łącznej wokół brzegów rany - tworzy się wtedy tak zwane owrzodzenie stwardniałe. Wykwity skórne umiejscawiają się najczęściej na przedniej i przyśrodkowej części podudzia oraz dolnej zwłaszcza w okolicy kostek. Choroba częściej dotyka kobiety w starszym wieku. Schorzenie może utrzymywać się wiele miesięcy a nawet lat.
Leczymy poprzez inkubację larw w martwej tkance owrzodzenia w celu jej oczyszczenia z martwicy. Dodatkowo stawiamy pijawki (hirudo medicinalis) w okolicy rany w celu poprawienia drożności żył i tętnic oraz ukrwienia zainfekowanej części ciała.

Liczba larw potrzebna do zabiegu to 15-25 szt. na 1 cm kwadratowy rany.

Dodatkowo wykonujemy 1-5 zabiegów z użyciem 2-8 pijawek w zależności od wielkości rany.

Leczenie jest bardzo trudne i wymaga indywidualnego podejścia do każdej rany.