Odleżyny

Odleżyna to miejscowe uszkodzenie skóry i leżących pod nią tkanek mogące sięgać aż do kości. Martwica obejmuje najczęściej tkanki przylegające do wypukłych części układu kostnego, głównie w okolicy kości krzyżowej, kości ogonowej, pośladków, na piętach lub biodrach. Powstają w wyniku miejscowego niedokrwienia, spowodowanego zbyt długim uciskiem na naczynia tętnicze i żylne. Ryzyko powstawania odleżyn dotyczy głównie osób przebywających zbyt długo w pozycji leżącej lub siedzącej. Ciało osoby leżącej lub siedzącej wywiera stały ucisk na podłoże (materac, poduszkę), powodując blokadę przepływu krwi w skórze i okolicznych tkankach. W związku z zaburzoną przemianą materii, dochodzi do zatrzymania i zablokowania produktów przemiany materii. Niedotlenione, a zarazem zmiażdżone i na dodatek przepełnione niewydalonymi toksynami komórki zamierają tworząc bardzo trudne w leczeniu rany potoczne nazywane odleżynami.

Odleżyny ze względu na rodzaj i wielkość możemy podzielić na 5 grup:
- Grupa I - zaczerwienienie blednące: ucisk palcem powoduje zblednięcie zaczerwienienia, ponieważ mikrokrążenie nie jest jeszcze uszkodzone.
- Grupa II - zaczerwienienie nieblednące: dokonane uszkodzenie mikrokrążenia. Mogą pojawiać się powierzchniowe uszkodzenia naskórka, pęcherze i ból.
- Grupa III - uszkodzenie wszystkich warstw skóry do granicy z tkanką podskórną. Brzegi rany są dobrze odgraniczone, otoczone obrzękiem i rumieniem, dno wypełnia czerwona ziarnina lub żółte masy rozpadających się tkanek.
- Grupa IV - uszkodzenie obejmuje skórę i tkankę podskórną. Brzeg rany zwykle dobrze odgraniczony, dno odleżyny może pokrywać czarna martwica.
- Grupa V - martwica dotyczy także powięzi i mięśni, czasem stawów i kości. Powstają jamy i "kieszenie", które są ze sobą połączone. Rana wypełniona jest czarno-brązowymi masami rozpadających się tkanek.
Choroby, które sprzyjają powstawaniu odleżyn to m.in. cukrzyca, miażdżyca. Dotykają pacjentów po urazach wielonarządowych, z porażeniami kończyn, po przebytych udarach mózgowych, z zaawansowaną miażdżycą mózgu.
Leczymy poprzez inkubację larw w martwej tkance odleżyny w celu jej oczyszczenia z martwicy oraz wysięków. U pacjentów z problemami krążeniowymi dodatkowo stawiamy pijawki (hirudo medicinalis) w okolicy rany w celu poprawienia drożności żył i tętnic oraz ukrwienia zainfekowanej części ciała.

Liczba larw potrzebna do zabiegu to 15-25 szt. na 1 cm kwadratowy rany.

Dodatkowo wykonujemy 1-5 zabiegów z użyciem 2-8 pijawek w zależności od wielkości rany.

Leczenie jest bardzo trudne i wymaga indywidualnego podejścia do każdej rany.